Kansen op een goede opleiding en afronding ervan bijvoorbeeld. Maar ook om een sport te kiezen die ze leuk vinden, of in een veilige omgeving te bouwen aan zelfvertrouwen en identiteit.

Er bestaat geen drempel tussen ons.Mennold Phelipa (sportbuurtwerker)

Tekst: Sandra van Maanen
Foto: Raymond van Olphen
Leestijd: 6 minuten

Sportbuurtwerk: een krachtig middel voor persoonlijke groei
Gelukkig functioneert het Sportbuurtwerk in Wageningen hier al jaren op hoog niveau, mede dankzij Mennold Phelipa. Hij ontwikkelde een systeem waarin optimaal wordt samengewerkt door alle partners die met jongeren in contact staan. Die methode wordt inmiddels op steeds meer plekken ingezet. Sportbuurtwerk blijkt een krachtig middel voor persoonlijke groei.

Mennold schakelt jongeren in die hij persoonlijk kent, van de straat. Hij begeleidt ze, draagt ze voor om het Scholarshipprogramma van de Krajicek Foundation te volgen en geeft ze vertrouwen in zichzelf, zodat ze op eigen kracht in hun wijk sportaanbod kunnen organiseren. Bijvoorbeeld op Krajicek Playgrounds op strategische locaties in Wageningen. Grootstedelijke achterstandswijken kent deze stad niet, wel buurten vol diversiteit. Daar is in- en na schooltijd en tijdens vakanties van alles te doen op de velden. Krajicek Scholarshippers shinen er, als organisatoren van beweging, als helden en als rolmodellen. Er wordt naar ze opgekeken, ze betekenen zowel op sportief als sociaal vlak, veel voor Wageningen.

Het toekomstperspectief van jongeren vergroten
Sommige jongeren waarmee Mennold werkt, hebben of hadden een moeilijke jeugd. Ze verlaten school vroegtijdig, glijden af. Een aantal komt in aanraking met criminaliteit. “Voor de meesten geldt dat ze met 2-0 achter staan. Ze zijn kwetsbaar en hebben een extra lange weg te gaan om hun toekomst op orde te krijgen. Door ze op te leiden tot sportcoach en van hen een rolmodel te maken, zetten ze stappen op persoonlijk vlak. Daarnaast zijn het perfecte ambassadeurs binnen de peer-to-peer aanpak waarmee we hier het verschil maken. Met goede begeleiding vergroten jongeren niet alleen hún toekomstperspectief, maar ook dat van anderen.”

Mennold Phelipa werkt al jaren voor Solidez, de welzijnsorganisatie waar in Wageningen zowel jeugd- en jongerenwerk (van 5 tot 18 jaar) als zorg voor ouderen, buurtsport, mantelzorg en zelfs vervoer met de Plusbus onder vallen. “Voor kinderen organiseren we veel in de wijken en daarin zijn Krajicek Scholarshippers onmisbaar”, zegt hij. Als sociaal sportbuurtwerker beschikt hij over oren, ogen en voelsprieten in de wijken. Hij is veel op straat en ziet daar soms jongeren doelloos rondhangen en rotzooi maken. Of hij wordt getipt door de politie of Pantarijn, de middelbare school in Wageningen. Over leerlingen die al een tijdje zonder reden van school wegblijven. “Als ik ze tref, ga ik het gesprek met ze aan. Er bestaat geen drempel tussen ons.”

“Sommigen bied ik een andere rol op straat aan”, zegt hij. “Voor de groep, als organisator en begeleider van sportactiviteiten. Op basis van hun competenties krijgen ze een ontwikkeltraject aangeboden tot Krajicek Scholarshipper. Een prachtige kans waaraan voorwaarden kleven. Ze zijn verantwoordelijk, moeten zich aan afspraken houden en hun opleiding afmaken.”

De motivatie waarmee jongeren zo’n traject aangaan is torenhoog
De motivatie waarmee jongeren zo’n traject aangaan is torenhoog, ervaart Mennold. “Ze ontvangen een tegemoetkoming voor het organiseren van activiteiten. Dat vinden ze gaaf, geld verdienen met sport! Nog belangrijker is het gevoel bij een team te horen, deel uit te maken van een club. De outfit die Scholarshippers van de Krajicek Foundation krijgen, zorgt niet alleen voor herkenbaarheid, maar wordt ook met veel trots gedragen.”

Van de 35 jongeren die Mennold in Wageningen benaderde voor een ontwikkeltraject als sportcoach, is inmiddels de helft uitgestroomd. “Zij hebben allemaal hun opleiding afgemaakt en een baan gevonden. Twaalf sportcoaches zijn nog altijd actief, ze begeleiden activiteiten na schooltijd of tijdens de pauzes, zorgen ervoor dat jonge kinderen kennis maken met verschillende sporten, met het fenomeen fairplay, met winnen en verliezen. Ik ben enorm trots op ze.”

Ajoub Aznadi is Krajicek Scholarshipper. Hij verhuisde op zijn achtste vanuit Almere naar Wageningen en leerde Mennold al op de basisschool kennen tijdens het beweegonderwijs en sportaanbod na schooltijd. “Ik keek als jochie tegen hem op, zoals Mennold wilde ik worden. Toen ik op de middelbare school een plek voor snuffelstage zocht, ben ik op hem afgestapt. Dat beviel wederzijds. Hij ziet potentie in me en meldde me als Krajicek Scholarshipper aan. Ik wil doorgroeien en dit levert me een voorsprong op, kansen die ik op deze leeftijd anders nooit zou krijgen. Op school -ik studeer sociaal maatschappelijk werk in Ede- leer ik de theorie. Hier in Wageningen de praktijk. Op de Playgrounds draag ik verantwoordelijkheid voor de groep en het aanbod dat ik organiseer. Ik heb een bijbaantje bij de Lidl in Wageningen. Als ik daar aan het werk ben, word ik vaak herkend door kinderen. ‘Hé, dat is Ajoub van het sportveldje. Hij geef ons les’, zeggen ze tegen hun moeder. Dat maakt me heel vrolijk, het is een boost voor mijn status.”

Het belang van samenwerkingen
Mennold kent kwetsbare kinderen. Door de vertrouwensband die hij met ze heeft, lukt het hem, als er verdenkingen zijn van problemen, contact met ouders te leggen of een doorverwijzing naar hulpverlenende instanties te regelen. “Daardoor komt hulpverlening sneller op gang. Ik deel veel met collega’s in jongerenwerk, met het Leger des Heils. Niet mijn core business, maar wel belangrijk voor de jongeren.”

De coronacrisis raakt volgens Mennold het welzijn van vooral kwetsbare kinderen. “Ze hangen vaker doelloos op straat, ook op tijdstippen waarvan ik vind dat ze allang thuis zouden moeten zijn. Maar thuis is geen vanzelfsprekendheid heb ik geleerd. Laatst nog sprak ik om 22:30 uur kinderen aan. Jonge kinderen, negen jaar oud. Waarom ben je hier nog, vroeg ik ze. Omdat het niemand iets uitmaakt, bleek. Ik zie het als mijn taak uit te zoeken wat er aan de hand is. Sommige ouders hebben geen idee, anderen zijn altijd aan het werk. Of er is thuis meer aan de hand. Zoals bij de jongen die ik vlak voor kerst ’s avonds tegenkwam. Hij had ruzie, was het huis uitgezet en kon die nacht nergens terecht. We hebben bij het Leger des Heils een slaapplek geregeld en konden de volgende dag het gesprek met zijn ouders aangaan. Hij woont weer thuis, gelukkig.”

Enthousiasme voor sport laten groeien
Met de samenwerkingspartners en zwembad De Bongerd in Wageningen organiseren Mennold en zijn sportcoaches programma’s voor kinderen die nooit op vakantie gaan. Ajoub: “We zorgen er samen voor dat ze toch een leuke tijd hebben. We hopen dat hun enthousiasme voor sport, of dat nou zwemmen, voetbal of iets anders is, groeit. Zo dragen we een beetje bij aan de strijd tegen overgewicht. Ook hier zie je steeds meer kinderen met overgewicht. Natuurlijk is het mooi als kinderen enthousiast raken en misschien zelfs een lidmaatschap bij een sportvereniging mogen afsluiten. Maar voor wie dat niet is weggelegd, verzorgen wij aanbod in de wijken, op speelveldjes bij scholen en op Krajicek Playgrounds.”

Solidez heeft ook een speelbus die door de wijken rijdt en op vaste tijden (van dinsdag tot en met zondag) op bekende plekken parkeert. Mennold: “Er komen altijd veel kinderen, vaak met hun ouders. Ook de bus draagt bij aan sociale cohesie, aan beter contact met ouders.”

Dit artikel werd gepubliceerd op donderdag 28 januari 2021.