Altijd spanning
De ouders van Julie scheidden toen ze acht was. Met de nieuwe vriend van haar moeder was er altijd spanning. Ze zei: “Als ik een nieuwe man in mijn leven krijg en het klikt niet met jou en je zussen, dan begin ik er niet aan.” Maar ze begon er wel aan, en ik moest elke dag op mijn tenen lopen. Op school werd Julie gepest. Ze was het mikpunt van roddel en gescheld. Tot ze op taekwondo ging. Ze werd zelfverzekerder en beet van zich af. Op haar zestiende is ze naast school ook een opleiding tot sport- en spelbegeleider gaan volgen.

Julie was 18 jaar en zwanger. Hoe moest het nu verder?

Je bent de eerste die het weet
Rustiger werd het niet in Julie’s leventje. Rico Hulleman, buurtsportcoach, merkte dat er wat scheelde. Ze werd steeds stiller. Bij een bakje koffie kwamen al snel de tranen. Julie was 18 jaar en zwanger. “Weet je moeder het al?”, vroeg Rico. “Je bent de eerste”, antwoordde Julie. “Ik schaamde me kapot en wist niet wat ik moest doen. Wel wist ik dat ik het kindje wilde houden. Ik zat in het tweede jaar van mijn Mbo-opleiding. Thuis hield ik het nauwelijks uit. Hoe moest het verder? Ik droeg wijde truien en had het zo lang mogelijk voor mij gehouden. Maar het begon natuurlijk wel op te vallen dat ik steeds vaker ziek was.”

Ik bleek belangrijk voor ze
“Ik verwachtte dat ze op de Krajicek Playground zouden zeggen: 'Sorry ga nu maar weg.' Het tegendeel was waar. Ik bleek belangrijk voor ze. Daar zal ik ze altijd dankbaar voor zijn.” Rico: “Iemand die zich zo inzet als Julie moet je koesteren. Natuurlijk was het schrikken. Maar we hebben het positief aangepakt. Rico stelde Julie voor aan Jamila van de Krajicek Foundation. “Ik kon gewoon niet geloven dat ik een Krajicek Scholarship kreeg aangeboden. Ik dacht: 'Ik? Met mijn zwangere buik?' Ze wilden mij helpen zodat ik mijn opleiding kon afmaken. Het heeft mij zo opgevrolijkt. De schaamte verdween langzaam. Uiteindelijk kon ik er om lachen als de kinderen op de Playground riepen: ‘Hey juf, u heeft een bal in uw buik!’. Ik kreeg weer energie om verder te gaan.”

Stevig toegesproken
Wat de situatie bemoeilijkte, was dat Julie’s vriend illegaal in Nederland was. Ook dat gaf spanning, hij kon op elk moment worden uitgezet. Samen een huisje inrichten, zat er niet in. Geen wonder dus dat het op school ook niet altijd even fantastisch liep. “Op een gegeven moment dacht ik, ik kap ermee, ik ga het toch niet halen. Mijn energie was op." De preek die Rico toen gaf, zal ze nooit vergeten. Het waren harde woorden die haar ogen openden. "Dankzij die preek van Rico en de vele gesprekken met Jamila dacht ik: 'Ik ga iedereen laten zien dat ik het wel kan!' Dankzij hun steun heb ik mijn examen gehaald. Elke keer dat ze vertelden dat ze bewondering voor mij hadden, kreeg ik weer zoveel energie en zelfvertrouwen. Dat is wat je nodig hebt als je niet meer in jezelf gelooft. Dat iemand anders wel in je gelooft.”